ഒരു എഞ്ചിനീയറടെ ഡയറി കുറിപ്പുകള്‍

മുന്നേ ഉള്ള പോസ്റ്റുകളിൽ കമന്റ് ഇട്ട എല്ലാ വയനാകാർക്കും നന്ദി.. വയനക്കാരുണ്ടാവുമ്പഴേ എഴുത്തുന്നവർക്കും ഒരു ആവേശമുള്ളൂ... ഇനി ഗ്യാപ്പ് ഇടാണ്ടെ എഴുതാൻ തന്നെ തീരുമാനം... നല്ല വായനക്കാർക്കുള്ളത് എനിക്കും ഒരു ആവേശം തന്നെയാ... നന്ദിയോടെ തുടങ്ങട്ടെ...     അന്ന് ഏറെ വയികിയാണ് ഞാൻ കിടന്നുറങ്ങിയത്.. അറിയാണ്ടെ ഉറങ്ങി പോയതായിരുന്നു... രാവിലെ നേരെത്തെ എഴുന്നേൽക്കണം എന്നൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു മനസ്സില്, പക്ഷെ കോയമ്പതത്തൂരിലെ വിയർപ്പ് വറ്റുന്ന ചൂടിൽ പതച്ച ഷീറ്റിനടിയിൽ.. ഞാൻ നല്ല ക്ഷീണതത്തോടെ ഉറങ്ങായിരുന്നു... എപ്പഴങ്ങാണ്ടോ സെറ്റ് ചെയ്തു വെച്ച അലാറം

മനസ്സിലെ ഏക ദൈവത്തെ കരുതി കൊണ്ട് വലത് കാലു വെച്ചു എന്റെ ഒറ്റ മുറിയിലോട്ട് പ്രവേശിച്ചു. അധികം ആർഭാടങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത ഒരു ഷീറ്റ് മേഞ്ഞ ഒരു മുറി .. ഒരു ചെറിയ ജനാല മാത്രമേ ഉള്ളു- വെളിച്ചം വരാനുള്ള ഏക മാർഗം. വാതിൽ പോലും ഒരു വീടിനോടു ചേർന്നുള്ള ഒരു ഇടുക്കിലേക്കാണ് തുറക്കുന്നത് അതു കൊണ്ടു തന്നെ അതിലൂടെ റൂമിലേക്ക് വരുന്ന വെളിച്ചത്തിന്റെ അളവ് വളരെ കുറവാണ്. ലൈറ്റ്‌ ഇട്ടില്ലേൽ ശരിക്കും ഇരുട്ട് നിറയുന്ന മുറിയാണ്. അഞ്ഞൂറ് രുപയാണ് ഒരു മാസത്തെ